کاربرد مواد پليمري در قرن حاضر به سرعت در رشتههاي مختلف صنايع و از جمله صنايع ساختماني در حال گسترش ميباشد، يک کاربرد جديد و موفق از اين مواد، ساخت بتنهاي پليمري است . بتنهاي پليمري، مخلوطي از حدود 80 تا 95 درصد پرکنندههاي معدني(و گاهي آلي) در 5 تا 20 درصد بايندرهاي پليمري ميباشند. اين بتنها نسبت به بتنهاي رايج سيماني مزايا و خواص برتري داشته(و در برخي موارد داراي خواصي منحصر به فرد ميباشند) و همين مزايا و خواص برتر است که عليرغم قيمت بالاتر آنها، نسبت به بتنهاي سيماني، آنها را مورد استقبال روزافزون صنعتي قرار ميدهد. از جملهء اين خواص ميتوان به استحکام و کرنشهاي فشاري، خمشي و کششي بالاتر (چندين برابر بتنهاي سيماني)، ميرايي (demping)، عمر سرويس ، مقاومت سايشي و ضربهاي، مقاومت در مقابل تغييرات جوي، مقاومت در مقابل مواد شيميائي و عوامل مخرب محيطي و صنعتي بيشتر و همچنين جذب آب و افت خواص کمتر اشاره کرد. انواع بتنهاي پليمري به لحاظ ويژگيهاي خاص خود نظير خواص تزئيني و دکوراسيوني عالي، در عين خواص مکانيکي و فيزيکي بهتر، رفته رفته جايگزين مناسبي براي سنگهاي تزئيني مثل مرمر، انيکس و غيره ميشوند. با انتخاب مناسبي از ميزان بايندر پليمري، نوع و ميزان مناسبي از پرکننده يا پرکنندههاي معدني(و يا آلي) و همچنين به کار بردن افزودنيهاي مناسب ، ميتوان خواص بتنهاي پليمري را در يک طيف و محدودهء گستردهاي تغيير داده و تنظيم نمود به گونهاي که بتوان کليهء نيازمنديهاي مهندسي رايج در مورد مصالح، يعني نيازمنديهاي فيزيکي، مکانيکي، ديناميکي، الکترونيکي، حرارتي، شيميائي، تزئيني و غيره را که توسط بتنهاي سيماني قابل تامين نيستند، برآورده ساخت
بشر با تلاش برای دستیابی به مواد جدید, با استفاده از مواد آلی (عمدتاهیدروکربنها) موجود در طبیعت به تولید مواد مصنوعی نایل شد. این مواد عمدتا شاملعنصر کربن , هیدروژن, اکسیژن, نیتروژن و گوگرد بوده و به نام مواد پلیمری معروفهستند. مواد پلیمری یا مصنوعی کاربردهای وسیعی , از جمله در ساخت وسایل خانگی , اسباب بازیها, بسته بندیها , کیف و چمدان , کفش , میز و صندلی , شلنگها و لوله هایانتقال أب , مواد پوششی به عنوان رنگها برای حفاظت از خوردگی و زینتی , لاستیکهایاتومبیل و بالاخره به عنوان پلیمرهای مهندسی با استحکام بالا حتی در دماهای نسبتابالا در ساخت اجزایی از ماشین ألات, دارند.